Aktif CuCl kompleksinin tuz kaynaklı peptit oluşumu reaksiyonunun stereoseçicilikteki rolü: yoğunluk fonksiyonel teorisi hesaplamalarından elde edilen bilgiler

Tuzla indüklenen peptit oluşumu (SIPF) reaksiyonu, Dünya’nın erken dönemlerinde amino asitlerin kendiliğinden peptitlere polimerizasyonu için biyolojik olarak makul bir mekanizmadır.

SIPF reaktivitesine ilişkin deneysel araştırmalar, belirli koşullar altında l enantiyomerin d enantiyomerden daha reaktif olduğunu bulmuştur, bu da onun biyokonjenerin ortaya çıkmasındaki potansiyel rolünü gösterir. Önceki çalışma, aktif CuCl2 kompleksinin tetrahedral benzeri bir yapıya doğru bozulmasının, bakır iyonu üzerindeki merkezi asimetriyi arttırdığını, bunun da l ve d amino asitlerin enantiyomerleri arasındaki doğal değerliği ihlal eden enerji farklarını güçlendirerek stereoseçiciliğe yol açtığını varsaydı. Bu teorinin hesaplamalı değerlendirmeleri aktif bileşik CuCl’nin nötr olarak protonlanmış l + l formlarıyla sınırlıydı.

Burada, alanin, valinin hem pozitif, nötr hem de nötr formları için homojen (l + l ve d + d) ve heterojen (l + d) CuCl amino asit komplekslerinin enerjilerini ve geometrilerini karşılaştırmak için yoğunluk fonksiyonel teorisi yöntemleri kullanıldı. ve prolin. Farklı aktif kompleksler (yani d + d, l + l’ye karşı l + d) arasında önemli bir enerji farklılığı gözlenmedi ve stereoselektif ve stereoselektif olmayan sistemler arasındaki aktif komplekslerin deformasyonları tutarlı değildi; bu, geometrinin Aktif kompleksin SIPF reaksiyonunun gözlemlenen stereoseçiciliğinin ana itici gücü budur.

Alison C. Fox, Jason D. Boettger, E. L. Berger ve Aaron S. Burton
Hayat 2023, 13(9), 1796; doi: 10.3390/life13091796
https://www.mdpi.com/2075-1729/13/9/1796

Astrobiyoloji