Azerbaycan ve Türkiye Nahçıvan gaz boru hattının inşaatına başlıyor – Eurasia Review

David O’Byrne tarafından yazıldı.

(Avrasyanit) – Azerbaycan ve Türkiye, Türk gaz ağını Azerbaycan’ın Nahçıvan yerleşim bölgesine bağlayacak uzun zamandır planlanan gaz boru hattının inşaatına başladı.

İnşaat, 25 Eylül’de Nahçıvan’da, Azerbaycan Cumhurbaşkanı İlham Aliyev ve Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın katıldığı, enerji, ulaşım ve toplu konut anlaşmalarının imzalandığı törenle resmen başlatıldı.

Azerbaycan ile Türkiye arasında Aralık 2020’de imzalanan mutabakat zaptı kapsamında yapımına başlanan ve 2024 yılı sonunda tamamlanması beklenen yeni boru hattı, Türkiye’nin ana transit boru hattı Iğdır’dan sınıra kadar Türkiye’nin içine doğru 80 kilometre uzanacak. , ardından Nahçıvan’a 17,5 km daha.

Hat tamamlandığında Azerbaycan’ın kendi gazını Türkiye üzerinden Nahçıvan’a tedarik etmesine olanak tanıyacak ve böylece bölgenin ayrı bir boru hattı aracılığıyla doğrudan ithal edilen İran gazına bağımlılığı sona erecek.

Nahçıvan’da yıllık gaz talebinin mevcut olduğu bildiriliyor Yıllık 500 milyon metreküpCumhurbaşkanı Aliyev’in resmi internet sitesinde inşa edilecek boru hattının kapasitesinin günde yaklaşık 2 milyon metreküp yani yaklaşık olarak olacağı belirtildi. Yıllık 730 milyon metreküpBu “iki katından fazla olabilir.”

Yıllık 1,5 milyar metreküp civarındaki bu nihai kapasite, 16 inç çaplı boru hattının belirtildiği hattın Türkiye kısmının inşasına ilişkin ihaleye ilişkin belgelerle de doğrulanıyor gibi görünüyor.

Eğer öyleyse, bu, Bakü’nün önerilen boru hattı üzerinden büyük bir gaz ihracat boru hattı döşemekle ilgilendiği yönündeki spekülasyonlara en azından şimdilik bir son vermiş olacaktır. “Zengezur Geçidi” Azerbaycan anakarasını Ermenistan üzerinden Nahçıvan’a bağlayacaktı.

Mart ayında konuşan Azerbaycan Enerji Bakanı Parviz Şahbazov önerdi Zangezur Koridorunun Azerbaycan ile Avrupa arasında bir ulaşım ve enerji koridoru olarak kullanılabileceğini söyledi ancak bunun gaz ihracatını içerip içermediği konusunda daha fazla ayrıntı vermedi.

Koridorun durumu da aynı derecede belirsiz. Bu fikir, 2020 yılında İkinci Karabağ Savaşı’nı sona erdiren Rusya’nın aracılık ettiği ateşkes anlaşmasından doğmuştu. Ateşkesin dokuzuncu maddesinde, Ermenistan’ın Nahçıvan’a “nakliyecilerin engelsiz hareketini düzenlemek için” “ulaşım hatlarının güvenliğini sağlayacağı” öngörülüyordu. insanlar, araçlar ve mallar.” Her iki yönde.” Rotanın “denetlenmesinden” Rus sınır muhafızları sorumlu olacak.

Ancak Bakü ve Erivan, bunun ne anlama geldiği konusunda anlaşmazlığa düşüyor: Basit ulaşım bağlantılarının yeniden kurulması mı, yoksa Ermeni egemenliği dışında kalan Ermeni topraklarından geçen tam bir koridor mu?

Bununla birlikte, Azerbaycan’ı Ermenistan üzerinden Türkiye’ye bağlayacak büyük bir gaz boru hattı – şu anda politik olarak pek olası görünmese de – Erivan ve Bakü’ye de fayda sağlayabilir.

Azerbaycan gazının veya diğer gazların Hazar Denizi’nden Türkiye ve Avrupa’ya taşınması için yeni bir rota sağlamanın yanı sıra, Ermenistan’ın her iki ülkeden gaz ithalatı üzerinde tekel kontrolüne sahip olan Rusya’nın Gazprom’una rakip olarak Ermenistan’a yeni gaz kaynakları da sağlayabilir. Rusya ve Avrupa. İran.

Transit ve ticaret olanakları

Türkiye-Nahçıvan boru hattı bir koridor yoluyla Azerbaycan’a uzatılsın ya da uzatılmasın, inşaat halindeki mütevazı boru hattı hâlihazırda Türkiye üzerinden Avrupa’ya gaz ihracatını artırabilecek bölgesel gaz ticareti için bir miktar potansiyel sunuyor.

Görünüşte Nahçıvan’a şu anda kullanılan İran gazı yerine Azerbaycan gazı sağlamak için tasarlanmış olsa da boru hatları iki yönde çalışacak şekilde inşa edilebilir.

Boru hattı, İran gazına rekabet olarak Azerbaycan gazını tedarik etmeyi teklif edebilir ve Tahran’ı, gazını Nahçıvan üzerinden Türkiye’ye taşımasına izin vermesi karşılığında fiyatlarını düşürmeye teşvik edebilir.

Nahçıvan’daki gaz talebi yılda yaklaşık 500 milyon metreküpte değişmeden kalırsa ve Türkiye-Nahçıvan boru hattı yılda yaklaşık 1,5 milyar metreküplük tam kapasitesine kadar genişletilirse, bu, yılda yaklaşık bir milyar metreküplük potansiyel kapasite sağlayacaktır. yıl. İran gazını Türkiye’ye taşımak.

Türkiye zaten uzun vadeli bir sözleşme kapsamında İran gazını ithal ediyor ancak ister Türk pazarında satış için ister Türkiye’nin mevcut ulaşım ağı üzerinden transit olarak Türkiye’nin kuzeybatısındaki Ankara’da planlanan gaz ticaret merkezinde ticareti yapılacak yeni gaz kaynakları bulmaya istekli. Avrupaya. .

David O’Byrne İstanbul merkezli enerji habercisi gazeteci.