Bab Zola, Caz Kafe incelemesi

BaBa ZuLa, canlı çaldıklarında ve Entre seyircisinin sahneye yakın olduğu Jazz Cafe gibi samimi bir ortamda tamamen özgür ruhlarını gösteriyor. Turkish Psycho’nun İstanbul merkezli sanatçıları, grubun iki üyesinin heyecanlı kalabalığın arasından sızarak, giderken enerji toplayarak, elektro sesler ekleyerek setlerine bekleyen kalabalığa sızarak başladı. kanıtlamak Ve büyük olan davulDoğu Akdeniz ve Balkanlar’daki Roman gruplarının tercih ettiği derin davul.

Birkaç dakika sonra, şamanik bir ritüelde olduğu gibi zemini manipüle ettikten sonra, topluluk tüm ihtişamıyla sahnede belirdi. Vahşi göz farları ve saçlarıyla mesafeli hippiler gibi görünüyor ve hareket ediyorlardı. (aşağıda resmedilmiştir). Bu sadece bir müzik yaratımı olduğu kadar bir sanat gösterisiydi. Müthiş şarkılarından birine geleneksel ritimlerle başladılar, müziği ve seyirciyi yavaş yavaş neredeyse transa soktular. Perküsyoncu Mehmet Levent Akman, geleneksel Anadolu tarzında kaşıkları kaşıklayarak, bas davulun derin nabzına mükemmel bir kontrpuan olan ince ama akılda kalıcı, tiz bir gürleme yaratıyor. Othman Murad elektrik okuyor kanıtlamak ve Elektrik konusunda Periklis Tsoukalas Ud Ayırt edici tonlama duygusuna sahip, büyüyen bir dizi basit ifade PaydaOrta Doğu modunun mikro tonları, wah-wah ve reverb pedalları kullanılarak daha anlamlı hale getirildi.

BaBa ZuLa’nın gücü ve özgünlüğü, doğu Akdeniz’in aldatıcı seslerini ve ritimlerini rock, dub ve reggae’nin ham enerjisiyle organik bir şekilde harmanlamalarından geliyor. Setin başlarında, “Haller Yollar” (“Roads and Circumstances”) ile perküsyon ve sentezler, Massive Attack’ın klasiği “Inertia Creeps”in (1998 albümünden) güçlü ritmini anımsatıyor. süpervizör). Grubun tercih ettiği türlerin karışımı neredeyse kaçınılmazmış gibi. Bu zorunlu bir kaynaşma değil, müzisyenlerin geçmişinin ve tutkusunun doğal bir yansıması. Karşılaşmanın özünde, farklı türlerin ortak özü vardır. Rock müzik her zaman bir tür aşkınlık, koreografisi vahşi ya da törensel bir partide Dionysosçu kucaklama olmuştur. Türk düğünleri ve diğer törenler için müzik – Yunanistan’da olduğu gibi genellikle Romanlar tarafından yapılır – aynı zamanda egoyu salıvermek, kalbi açarak egonun geçici olarak üstesinden gelmek ve topluluk yaratmakla ilgilidir.

Grup ayrıca geniş kitlelere bir baskın daha yaptı. davul Beni bombaladıktan, enerjileri yükselttikten ve ruhu çağırdıktan sonra, yıllar önce, Yunanistan’ın Trakya eyaletinde, vahşi doğada ateş üzerinde yürüyüş ritüelinden sonra, gece geç saatlerde dans ettiğimi hatırladım. Etrafta dolaşan 10 kadar kişi vardı. gün keskin hikayesi kulaklarımızı delen, aklımızı başımızdan alan oyuncu ve daouli (yerel sürüm davul) öfkeye yakın bir şeyle bombalandı.

Camden Town’da Periklis Tsoukalas’ın (grubun tek Yunan üyesi) sentezleyiciler çaldığı bir an vardı. gün. Bu, grubun bizi yolculuğa çıkardığı pek çok olaydan biriydi ve o anda saf neşe sağlayan türden bir kendini unutmayı mümkün kılan, tekrarın gücüydü. Ancak enerjinin azaldığı ve seyircilerin sürekli yaygarasının yaratılan mesafeden ve can sıkıntısına yakın bir şeyden uzaklaşmaktan kendilerini alamadıkları başka zamanlar da vardı. Materyallerin çoğu yakın zamanda çıkan albümlerinden alınmıştır. derin, Jazz Cafe’deki grup gibi kendi tarzlarında değişiyor. Pek çok katıksız heyecan pasajı ve kıyaslandığında sönük kalan diğerleri var.

Umutsuzca bir performansın büyüsünü yakalamaya çalışan, ancak anında kısacık, anlık eylemden anında mesafe yaratan, yükselen akıllı telefonlardan oluşan (bazen benimki de dahil) yinelenen bir orman vardı. Bağlantılı ama ayrı zamanlarımızın bir işareti ve BaBa ZuLa’nın kendiliğindenliğe ve izleyicileriyle bağlantıya olan bağlılığından kaynaklanan bir paradoks: Zaman zaman bahisçileri ve sanatçıları bir araya getirmeyi başaran, sadece eğlenceden daha fazlasına şiddetli, eğlence dolu bir bağlılık canlı, neşeli kutlama.