Bazıları artık "Ay Antroposeni" ilan etmenin zamanının geldiğini söylüyor.

a) 1964’te ABD’nin Ay’a iniş aracı Ranger 6’nın çarpmasıyla oluşan krater. (b) 1970’ten itibaren Apollo 13 Saturn IVB’nin ABD’deki üst kademesinin çarpma alanı; (c) İsrail’in Beresheet Ay’a iniş aracının 2019’daki yumuşak inişinin ardından kaza yeri; (d) Çin’in 2018’de fırlatılan Chang’e 4 Ay’a iniş aracı; (e) Astronot Charles Duke’un 1972’de ABD’nin Apollo 16 misyonu sırasında bıraktığı fotoğraf ve kısmi parmak izi; (f) 1972’de ABD’de bulunan Apollo 17 ay yüzeyi deney ışınının konumu; ön planda ay yüzeyi gravimetresini, arka planda ise ay modülünü göstermektedir; (g) 1967’de iniş yapan NASA’nın Surveyor 3 sondası, ABD ve üç yıldan fazla bir süre sonra meydana gelen ve sondanın bazı bileşenlerinin kurtarılmasıyla sonuçlanan Apollo 13 ayak izleri; (h) 1973’teki Luna 21 misyonu sırasında konuşlandırılan Rus Lunokhod 2 uzay aracının yörüngeleri (Resim kredisi: Holcomb ve diğerleri).

Bu durum, sorunlara ilişkin farkındalığın artmasını, zararlı insan etkilerinin azaltılmasına yönelik çabaların ve misyonlardan kaynaklanan atık varlığının artmasını sağlayacaktır.

İnsanlar ilk kez 13 Eylül 1959’da Sovyetler Birliği’nin insansız Luna 2 uzay aracının ay yüzeyine indiğinde ay tozunu karıştırdı. Sonraki yıllarda, hem insanlı hem de insansız yüzden fazla uzay aracı Ay’a dokundu, bazen yere indi, bazen de düştü. Bunlardan en ünlüsü, insanlığı şaşkına çevirerek insanları ay yüzeyine taşıyan NASA’nın Apollo ay modülleriydi.

Önümüzdeki yıllarda planlanan misyonlar ve projeler Ay’ın çehresini daha da aşırı şekillerde değiştirecek. Artık Kansas Üniversitesi’ndeki antropologlar ve jeologlara göre, Ay için yeni bir jeolojik dönem olan Ay Antroposeni’ni ilan ederek insanların Ay’ın çevresini şekillendirmede baskın güç haline geldiğini kabul etmenin zamanı geldi.

8 Aralık’ta yayınlanan bir yorumda Doğal yer bilimleriLuna 2 sayesinde yeni çağın 1959’da başlamış olabileceğini söylüyorlar.

Kansas Üniversitesi Kansas Jeoloji Araştırması’nda doktora sonrası araştırmacı olan baş yazar Justin Holcomb, “Bu fikir, Dünya üzerindeki Antroposen’i tartışmaya çok benziyor; gezegenimiz üzerindeki insan etkisinin boyutunu araştırmak” dedi. “Ortak görüş, Dünya’daki Antroposen’in geçmişte bir noktada, ister yüzbinlerce yıl önce ister 1950’lerde başladığı yönünde. Aynı şekilde Ay’da da Ay Antroposen’inin zaten başladığına inanıyoruz, ancak ciddi bir olay yaşanmasını önlemek istiyoruz.” Hasar veya gecikme tespiti.” İnsan faaliyetlerinden kaynaklanan büyük Ay koronasını ölçene kadar, bu çok geç olacak.

Holcomb, bu makale üzerinde ortak yazarlar, Seçkin Üniversite Antropoloji Profesörü Rolf Mandel ve North Carolina Eyalet Üniversitesi’nde Deniz, Yer ve Atmosfer Bilimleri Doçenti Carl Wegman ile işbirliği yaptı.

Holcomb, Ay Antroposeni kavramının, Ay’ın insanlık tarafından pek etkilenmeyen, değişmeyen bir ortam olduğu mitini ortadan kaldırmaya yardımcı olacağını umduğunu söyledi.

Holcomb, “Kültürel süreçler, Ay’daki jeolojik süreçlerin doğal arka planını aşmaya başlıyor” dedi. “Bu süreçler, ‘regolit’ olarak adlandırdığımız çökeltilerin ay yüzeyine taşınmasını içeriyor. Tipik olarak bu süreçler, diğerlerinin yanı sıra göktaşı çarpmalarını ve kütle hareketi olaylarını da içeriyor. Ancak gezicilerin, iniş araçlarının etkisini hesaba kattığımızda, ve insan hareketi, Regoliti önemli ölçüde bozuyorlar. Yeni Uzay Yarışı bağlamında, ay manzarası 50 yıl içinde çok farklı olacak. Birden fazla ülke mevcut olacak ve bu da birçok zorluğa yol açacak. Amacımız efsaneyi ortadan kaldırmak Durağan Ay’ın sadece geçmişteki değil, devam eden ve gelecekteki etkimizin önemini vurgulayarak, çok geç olmadan Ay yüzeyindeki etkimiz hakkında tartışmaya başlamayı amaçlıyoruz.

Birçok açık hava tutkunu “Hiçbir iz bırakmayın“Ay’da prensipler mevcut görünmüyor. Yazarlara göre, Ay’a yapılan insanlı misyonlardan kaynaklanan atıklar arasında” atılmış ve terk edilmiş uzay aracı bileşenleri, insan dışkısı torbaları, bilimsel ekipman ve diğer nesneler (bayraklar, golf topları gibi) yer alıyor. , fotoğraflar ve dini metinler).

Yazarlar, “Ay’ın atmosferi ya da manyetosferi olmamasına rağmen, toz ve gazdan oluşan hassas bir ekzosfere sahip olduğunu ve kalıcı olarak gölgelenen bölgelerde buzun bulunduğunu biliyoruz; bunların her ikisi de egzoz gazı difüzyonuna duyarlıdır” diye yazdı. “Gelecekteki görevler, ay ortamları üzerindeki zararlı etkileri azaltmayı düşünmelidir.”

Holcomb ve meslektaşları Ay Antroposenini, insanlığın Ay üzerindeki potansiyel olumsuz çevresel etkisinin potansiyelini vurgulamak için kullanmak isterken, aynı zamanda şu anda herhangi bir yasa veya politikaya sahip olmayan, tarihi ve antropolojik değere sahip Ay bölgelerinin savunmasızlığına dikkat çekmeyi umuyorlar. ve bozulmaya karşı koruma araçları.

Holcomb, “Çalışmalarımızda yinelenen bir tema, korumaya kararlı olduğumuz arkeolojik kayıtlara benzer şekilde, Ay malzemelerinin ve Ay’daki ayak izlerinin değerli kaynaklar olarak önemidir” dedi. “Ay Antroposeni kavramı, ay yüzeyindeki etkimizin yanı sıra tarihi eserlerin korunmasına olan etkimizle ilgili farkındalığı ve düşünceyi artırmayı amaçlıyor.”

Kuveyt Üniversitesi araştırmacısı, bu “uzay mirası” alanının, geziciler, bayraklar, golf topları ve ay yüzeyindeki ayak izleri gibi öğeleri korumayı veya kataloglamayı amaçladığını söyledi.

Holcomb, “Arkeologlar olarak aydaki ayak izlerini, insanlığın Afrika’dan çıkış yolculuğunun bir uzantısı, türümüzün varoluşunda çok önemli bir dönüm noktası olarak görüyoruz” dedi. “Bu imzalar, evrimin genel anlatımıyla iç içe geçmiş durumdadır. Bu bağlamda, yalnızca gezegen bilim adamlarının değil, aynı zamanda normalde gezegen bilimi tartışmalarına katılmayan arkeologların ve antropologların da ilgisini çekmeyi amaçlıyoruz.”