Çalışma Comet Wild 2'nin genç bir güneş sisteminden gelen yüksek oranda toz içerdiğini gösteriyor
NASA'nın Stardust misyonu, 15 Ocak 2006'da Comet 81P/Wild 2'nin (“Felt 2” olarak telaffuz edilir) komasından gelen kayalık materyali Dünya'ya geri gönderdi. Comet Wild 2, uçucu buz içerir ve muhtemelen Neptün'ün yörüngesinin ötesinde birikmiştir. Wild 2 örneklerinin bol miktarda ilkel moleküler bulut malzemesi (yıldızlararası ve yıldız çevresi taneler) içermesi bekleniyordu. Bunun yerine Wild 2'nin yıldızlararası bileşeninin çok küçük olduğu ve geri dönen parçacıkların neredeyse tamamının güneş bulutsusunun geniş, farklı bölgelerinde oluştuğu bulundu. Wild 2 malzemesinin bazı özellikleri ilkel kondrit göktaşlarına benzese de, bileşimsel çeşitliliği asteroitlerden çok farklı bir kökene ve evrimsel geçmişe sahip olduğunu kanıtlıyor. Wild 2'de asteroitlerden gelen çarpma kalıntıları çoğunlukla yoktur ve muhtemelen güneş bulutsusu dağılmadan önce dış ve iç güneş sisteminden gelen toz birikimidir.
Vahşi 2 Düz bir top şeklinde küçük bir kuyruklu yıldızdır ve boyutları yaklaşık 1,65 x 2 x 2,75 kilometredir (1,03 x 1,24 x 1,71 mil).
Paul Wild tarafından 6 Ocak 1978'de keşfedilen kuyruklu yıldızın yörünge süresi 6,2 yıldır.
Wild 2 yeni bir periyodik kuyruklu yıldız olarak biliniyor. Güneş'in yörüngesinde Mars ve Jüpiter arasında döner, ancak buradaki yörünge yolunda her zaman ilerlemez.
Başlangıçta bu kuyruklu yıldızın yörüngesi Uranüs ve Jüpiter'in yörüngeleri arasında yer almaktadır. 9 Eylül 1974'te Wild 2 ile Jüpiter arasındaki yerçekimsel etkileşimler yörünge periyodunu 43 yıldan 6,2 yıla çıkardı.
St. Louis'deki Washington Üniversitesi'nden araştırmacı ve yeni araştırmanın yazarı Ryan Oglior, “NASA'nın Stardust misyonunun bilinen bir kuyruklu yıldızın ilk örnekleriyle Dünya'ya dönmesinden on sekiz yıl sonra, bu buzlu cismin gerçek doğası gün yüzüne çıkıyor” dedi. çalışmak.
“Stardust 1999'da fırlatıldığında, birçok bilim insanı kuyruklu yıldızın kayalık malzemesinin, güneş sistemini oluşturan ilkel tozun, yani göreve adını veren 'yıldız tozu'nun hakimiyetinde olacağını bekliyordu.”
“Fakat gerçek örnekler farklı bir hikaye anlatıyor: Wild 2, güneş sistemi tarihinin erken dönemlerindeki çeşitli olaylardan oluşan bir toz karışımı içeriyor.”
Dr. Ugliori için Wild 2'nin “yerel” olayların bir kaydını içerdiğini keşfetmek heyecan vericiydi.
Kendisi şunları söyledi: “Kuyruklu yıldız, güneş sistemini bugün gördüğümüz şekle getiren olayların tanığıydı.”
“Kuyruklu yıldız neredeyse tüm ömrü boyunca uzayın soğuk deposunda tutuldu, böylece asteroit örneklerinde görülen ısı ve su nedeniyle meydana gelen değişimlerden kaçınıldı.”
“Comet Wild 2, meteorlarda daha önce hiç görmediğimiz şeyleri içeriyor; örneğin en yaygın meteorit türünü oluşturan magmatik küreciklerin öncülleri olan olağandışı demir ve karbon kümeleri gibi. Bunların hepsi Wild 2'de mükemmel bir şekilde korunuyor.”
“Neredeyse yirmi yıl sonra, bilim adamlarının Stardust misyonundan dönen çok küçük miktardaki malzemeyi analiz etmek için bolca zamanları olmuş gibi görünebilir: bir miligramdan daha az (bir kum tanesinin görüntüsü).”
“Ancak bu malzeme pizza büyüklüğündeki bir toplayıcıda binlerce küçük parçacığa dağılıyor.”
“Wild 2'deki hemen hemen her parçacık benzersizdir ve anlatacak farklı bir hikayesi vardır. Bu taneleri çıkarmak ve analiz etmek zaman alıcı bir süreçtir. Ancak bilimsel getirisi çok büyüktür.”
“Wild 2 parçacıklarının çoğu hala incelenmedi ve kesinlikle pek çok sürpriz barındırıyorlar. Zamanla örnekler, görev başlatıldığında mevcut olmayan yeni teknikler kullanılarak incelenebilir.”
“Geçliği üç kilometreden daha kısa olan bir nesneden alınan mikroskobik tanecikler olan yıldız tozu örnekleri, milyarlarca kilometreyi kapsayan derin geçmişin kaydını içeriyor. Bu kuyruklu yıldızı 18 yıl araştırdıktan sonra, güneş sisteminin dinamik oluşum yıllarına dair çok daha iyi bir görüşe sahip oluyoruz.”
the Staj Derginin Kasım 2023 sayısında yayımlandı. Jeokimya.
_____
Ryan C. Ugliori. 2023. 81P/Wild 2 Kuyruklu Yıldızı: Güneş Sisteminin Vahşi Gençliğinin Kaydı. Jeokimya 83(4): 126046; doi: 10.1016/j.chemer.2023.126046
