Ermenistan-Azerbaycan barış anlaşmasının beklentileri ve Türkiye'nin katılımı –

Erivan ile Bakü arasındaki yakınlaşmanın, Kafkasya'da istikrarın sağlanması ve Rusya'nın nüfuzunun sınırlandırılması konusunda aktif rol alan Ankara üzerinden geçmesi mümkün. Ancak uzun süredir devam eden rekabetler ve etnik çatışmalar anlaşmaya varılmasını engelleyebilir

Azerbaycan'ın Eylül 2023'te kendi kendini ilan eden Artsakh Cumhuriyeti'ne karşı başlattığı saldırı, bölgeyi tamamen Bakü'nün kontrolü altına alarak etnik Ermeni nüfusunun neredeyse tamamının kaçmasına neden oldu ve 1 Ocak 2024'ten itibaren Artsakh'ın tüm kurumları resmen dağıtıldı. -Sürekli rekabet nedeniyle iki ülke, bölgedeki siyasi istikrar için hayati önem taşıyan ilişkilerinde, kolaylıkla elde edilemese bile, potansiyel bir dönüm noktasında olabilir. İki taraf arasında gerilim devam etse de, iki cumhurbaşkanı Aliyev ve Paşinyan yakın zamanda iyi ilişkiler kurmanın ve bir barış anlaşmasına varmanın önemini dile getirdi. Bu bağlamda Azerbaycan'ın en yakın müttefiki Türkiye kilit rol oynuyor.

Tarihsel arka plan

Bakü ve Ankara tarihi, kültürel ve dilsel bağları paylaşıyor. 1991 yılında Sovyetler Birliği çökünce Türkiye, Azerbaycan'la yakınlaşma fırsatını yakaladı. Diplomatik ve askeri ilişkileri güçlendirerek. Yıllar geçtikçe iki ülke dört askeri işbirliği anlaşması imzaladı. Ankara, Bakü'nün güvenlik hizmetlerini modernleştirmesine yardımcı oldu ve Azerbaycanlı subaylara askeri teçhizat ve eğitim sağlayarak Azerbaycan'ın NATO standartlarına uymasını aktif olarak destekledi. Özellikle Türk yapımı Bayraktar-2 uçağı, Azerbaycan ordusunun adamlarını doğrudan tehlikeye atmadan Ermeni rakibine ağır kayıplar vermesine olanak sağladı.

Tam tersine, Birinci Dağlık Karabağ Savaşı'na tepki olarak Türkiye, 1993 yılında Ermenistan'la diplomatik ilişkilerini kesmiş ve Erivan'la sınırını kapatmıştı. Türkiye, Ermenistan'ın Sovyetler Birliği'nden bağımsızlığını tanıyan ilk ülke olmasına rağmen iki ana sorun nedeniyle ilişkiler kuramadı; Birincisi, Türkiye'nin 1948 BM Soykırım Sözleşmesi'ne dayanarak Osmanlı kuvvetleri tarafından 1915-1919 yılları arasında gerçekleştirilen Ermeni katliamını soykırım olarak tanımayı reddetmesi ve ikincisi, Ankara'nın her zaman Azerbaycan'ın toprak bütünlüğüne koşulsuz desteğini ilan ettiği Dağlık Karabağ ihtilafı. .

Ancak son yıllarda her iki ülke de bunu yaptı Aralarındaki ilişkileri normalleştirmek için çeşitli girişimlerde bulunuldu. 2008-2009'da İsviçre'nin arabuluculuğunda Cenevre'de imzalanan normalleşme protokolleri hiçbir zaman onaylanmadı ve 2018'de Ermenistan tarafından resmen iptal edildi. Başarısız sonuca rağmen Ankara ve Erivan yakınlaşmanın imkansız olmadığını gösterdi. 2021 yılında İkinci Dağlık Karabağ Savaşı'nda Ermenilerin yenilgisinin ardından iki taraf diplomasiye yeniden başladı. 12'de^sen Türkiye ve Ermenistan dışişleri bakanları geçtiğimiz mart ayında Antalya'da bir araya gelerek “önkoşulsuz normalleşme” dedikleri konuyu konuşmuştu.

Bölgedeki ortak çıkarlar

Bakü ile Erivan arasındaki toprak anlaşmazlıkları devam etse de Güney Ermenistan'ın bazı köylerindeAzerbaycan'ın Zengezur Koridoru'na özel statü talebi konusunda iki ülke karşılıklı işbirliğinden yararlanacak. Azerbaycan, Nahçıvan yerleşim bölgesine doğrudan erişime sahip olacak ve böylece Dağlık Karabağ bölgesiyle yeniden bağlantı kurabilecek. Bu, Bakü'nün son zamanlarda gerilimin arttığı İran'ı izole etmesini sağlayacak. Öte yandan Ermenistan, Azerbaycan gibi bir ticaret ortağına sahip olmanın avantajına sahip olacak ve bu da ülkenin ticaret yollarını genişletmesine olanak tanıyacak. Erivan'ın içinde bulunduğu zor ekonomik durum göz önüne alındığında, komşularıyla sınırların açılması, Ermenistan'ın hem Bakü hem de Ankara için stratejik ortak olarak hareket etmesine olanak tanıyacaktır.

Türkiye açısından bakıldığında, Dağlık Karabağ sorununun iki ülke arasında çözülmesi, Erdoğan'ın dış politikasının Erivan'la diplomatik ilişkiler kurmasına olanak tanıdı. Normalleşme Ankara'ya pek çok avantaj getirecek; Birincisi, Rusya'nın bölgede zaten aşınmakta olan nüfuzunu sınırlandıracak ve Ermenistan'ı NATO ve Avrupa Birliği'ne yakınlaştıracaktır. Eylül 2023'teki Azerbaycan saldırısından kısa bir süre sonra Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron olası yeni bir savaş durumunda Erivan'a askeri teçhizat sağlamaya hazır olduğunu açıklamış ve Aralık ayında Brüksel Gürcistan'a “aday devlet” statüsü vermişti. Bu iki olay, Avrupa'nın bölgeye artan ilgisini açıkça ortaya koyuyor. İkincisi, bu, Erdoğan için tarihi bir dış politika zaferi anlamına gelecek, uzun süredir devam eden anlaşmazlığa son verecek ve Ankara'nın uluslararası alanda arabulucu olarak konumunu güçlendirecek ve bu da onun AB üyeliğine adaylığını güçlendirecektir.

Ancak halk arasındaki nefret normalleşme yolunda daha büyük bir rol oynayabilir. Sınırın açılması, yıllar süren savaş ve etnik temizliğin ardından Ermeni vatandaşların Azerbaycanlılarla temasa geçmesi anlamına geliyor ve sonuçta hem vatandaşlar hem de yeniden tesis edilen diplomatik ilişkiler açısından tehlikeli bir duruma yol açıyor.

Ermeni nüfusunun çoğunluğu hâlâ soykırımın uluslararası alanda tanınmasını talep ettiğinden, Türkiye'nin yakınlaşmasının da aynı yolu izlemesi mümkün. Anlaşmalar resmi olarak çatışmayı sona erdirebilecek olsa da, halihazırda Artsakh Cumhuriyeti'ni savunmak için orduyu seferber etmeyi reddetmenin yanı sıra Ermeni vatandaşlığı vermeyi reddetme konusunda mücadele eden Paşinyan hükümeti içinde iç çatışmaya da yol açabilir. Mülteciler için.

Çözüm

Sonuç olarak, Kafkasya'da üç ülke arasında potansiyel işbirliğinin karşı karşıya olduğu en büyük sorunların halklar arasında uzun süredir devam eden nefretten kaynaklandığı söylenebilir. İki cumhurbaşkanı sınırların ve ticaret yollarının açılması konusunda anlaşmaya varsa bile iki halk diğer tarafı bu kadar çabuk affetmeyecektir. İyi diplomatik ilişkiler, özellikle de toplu katliamlarla sonuçlanan etnik çatışmalar söz konusu olduğunda yıllar alır.