Karadeniz’de neden bu kadar az feribot seferleri var?
Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden önce bile, beş Karadeniz ülkesi arasındaki yolcu feribot seferleri çok azdı. Köstence’den İstanbul’a potansiyel yeni bir servis bunu değiştirmek üzere olabilir.
Yunan limanı Pire, yeni başlayanlar için şaşırtıcı bir yerdir. Günün veya gecenin herhangi bir saatinde yüzlerce feribot, Adriyatik’in tüm noktalarına ve ötesine yolcu yüklemeye ve gemi yapmaya hazır olarak demirlemiş durumda. Sırt çantalı gezginler, kendi seçtikleri Yunan adasına ulaşmanın en ucuz yolunu ararken, nakliyeciler aceleyle son dakika anlaşmaları yapar. Fast food restoranları şüpheli maaşlarına rağmen yoğun işler yaparken, sefil barlar sıkıntılı denizcilere ev sahipliği yapıyor ve dünyanın her yerinden iyi durumda değil.
Boğaziçi’ni geçip uçsuz bucaksız Karadeniz’e bir kez geçtiğinizde, Pire kadar uzak bir yerin olmaması çoğu kişiye şaşırtıcı gelir. Karadeniz’deki büyük limanların hiçbirinde şüpheli fast food lokantaları veya ekilmemiş barlar bulunmamakla birlikte, feribotları yoktur. Geniş bir gemi ağının Adriyatik Denizi’ni geçtiği yerlerde, Karadeniz’e hizmet veren çok az feribot vardır.
Bu talihsiz durum, Rusya’nın Ukrayna’ya karşı savaşının bir sonucu da değil: Moskova vahşi işgaline başlamadan önce bile, Karadeniz feribotları karada zayıftı. Gemiler Bulgaristan’da Varna’dan Gürcistan’da Batum ve Poti’ye ayda üç veya dört kez sefer yaparken (yolculuk üç gün sürer), diğer gemiler ise (savaştan önce) Odessa-Chornomorsk limanını Türkiye’nin Karasu, Varna ve Batum.
Doğuda, yalnızca yolculara açık olan Batum Ekspresi (araba veya kamyon yok) Rusya’daki Sochi’yi Gürcü tatil beldesine yaklaşık beş saatte bağlar, ancak Karadeniz’i geçmeye gelince – en iyi zamanda bile – öyle.
Aslında beşinci Karadeniz devleti olan Romanya’ya şu anda tarifeli feribot seferleri yapılmamakla birlikte, ülkenin gümrük dairesi başkanı Bogdan Mihi, iddia edilen Türkiye bu hafta Köstence’ye gelecek yıl Ocak ayında bir deneme hizmeti sunmayı planlıyordu. Buradaki hedef pazar yine yük kamyonları.
Batum Ekspresi hariç, sadece yolculara pazarlanan tek Karadeniz servisidir ve mevcut feribotlardan birine yanaşmak genellikle büyük sabır gerektirir. Seyirler düzensizdir, nadiren zamanında ayrılırlar (erken ve geç ayrılma alışkanlıkları vardır) ve mal taşıyan kamyonlara öncelik verilir. Yer kalmamışsa, bu zordur – yani biletlerin nereden ve nasıl satın alınacağını, bazı nakliye şirketlerinin tamamen gizli olarak değerlendirdiği bilgileri bulabilirseniz.
Sanki hiç yolcu istemiyorlar.
2021 yazında Varna’dan Batum’a feribotla giden Rumen Rozvan Emre, “Bilet almanın tek yolu buydu” diyor.
“Gemi günü, gemide spor yapmak için sabah erkenden gelmemiz istendi, ancak akşam geç saatlerde yola çıktık. Dönüş yolculuğunda Türkiye üzerinden döndük.”
Imre gibi uçağa binmeyi başarırsanız, koşullar genellikle basittir, ancak bilet fiyatına mutfakta en az telaşla servis edilen günde üç öğün yemek dahildir. Genellikle kafe, bar veya restoran yoktur. TV’nin ötesinde bir eğlence beklemeyin. Emery, “Wi-Fi hakkında düşünmeyin bile” diyor. “Birkaç kitap getir.”
Ulaşım bağlantılarının batıya baktığı yer
Batum’a yapılan üç günlük gezinin dünyanın en çok yıpranan güzergahlarından biri olma ihtimali düşük olsa da, Karadeniz’in başka yerlerinde feribotların olmaması talep eksikliğinden kaynaklanmıyor. Bu, arabanın kral olduğu, herkesin arabasını – tatilde bile – yanına almak istediği bir alandır. Adriyatik’teki feribotlar Bulgarlar, Rumenler ve Türklerle dolu. Arabalar yedekte. Ülkeleri arasında daha fazla kelime öbeği olsaydı, bunu iyi kullanabilirlerdi.
Karadeniz ülkeleri ve halkları hakkında kapsamlı yazılar yazan Bükreş’te yaşayan İngiliz gazeteci Michael Beard, feribot sıkıntısının daha geniş bir sorunun devamı olduğuna inanıyor.
“1990’dan beri tüm iletim hatları batıya gitti” diyor.
Ve o haklı. Gelişmekte olan Avrupa genelinde – ve sadece Karadeniz bölgesinde değil – karayolu, demiryolu ve denizcilik altyapısı, bölgenin dönüşümünün bu aşamasında çoğu analistin beklediğinden önemli ölçüde daha az gelişmiş durumda. Nerede gelişme olursa olsun, altyapı kuzey-güney (veya doğu) bağlantıları göz ardı edilerek batıya doğru şekillendi.
Şu anda 12 ülkeyi kapsayan Orta ve Doğu Avrupa’da hızla gelişen bir ekonomik proje olan Üç Deniz Girişimi’nin, Karadeniz’deki feribotlar (henüz) bir öncelik olmasa da, çözülmesine yardımcı olmak istediği bir sorun.
Köstence-Varna rotasının da işe yarayabileceğini öne süren Bird, Köstence için önerilen Türk servisi limandan çıkmayı başarırsa – “bir gemi kötü bir fikir değil” diyor – daha fazla olup olmayacağını görmek ilginç olacak . Bazen bir araba ya da yaya bir yolcu ile yayılan bir transfer hizmetinden – Karadeniz’deki çoğu diğer feribotların kaderi.
Ancak, gezginler arasındaki popülerliğini kanıtlamak için her fırsat var. Köstence’den İstanbul’a yolculuk şu anda yaklaşık dokuz saat sürüyor. Feribot yaklaşık aynı süreyi alacak, ancak – Romanya ve Bulgaristan’ın yakın zamanda Schengen bölgesinin bir parçası olmayacağını varsayarsak – genellikle uzun süren gümrük ve pasaport kontrollerini kesintiye uğratır.
Sabit bir yelken programı ve biletlerin nereden ve nasıl alınacağına dair gizlilik eksikliği, onu sağlam bir başlangıç yapacaktır.
Birçok haber ve bilgi platformunun aksine, Avrupa’da ortaya çıkan Okuması ücretsiz ve her zaman öyle kalacak. Burada güvenlik duvarı yok. Biz bağımsızız, herhangi bir siyasi parti veya ticari kuruluşa bağlı değiliz ve onları temsil etmiyoruz. Gelişmekte olan Avrupa için en iyisini istiyoruz, ne eksik ne fazla. Desteğiniz, bu harika bölge hakkındaki sözleri yaymaya devam etmemize yardımcı olacak.
katkıda bulunabilirsiniz Burada. Teşekkür ederim.
“Seyahat fanatik. Web aşığı. Hardcore alkol ninja. Sosyal medya uzmanı. Bira fanatik.”
