Sizi bir kara deliğin içine götüren bu muhteşem NASA görselleştirmesini izleyin
Işığın bir kara deliğin olay ufkundan kaçamayacağı, astrofizikçilerin insan algısının sınırlarının ötesinde teori oluşturma ve spekülasyon yapmalarına izin verdiği biliniyor. Şimdi NASA araştırmacıları bu teoriyi, sizi (izleyiciyi) bir kara deliğin içine götüren bir animasyon biçiminde bir adım daha ileriye taşıyor.
Kara delikler evrendeki en yoğun nesneler arasındadır. Deliklerin yerçekimi çok yoğun olduğundan ışık olay ufkundan kaçamaz. Kara deliğin sınırında, kara deliğin yakınına çektiği, son derece sıcak malzemeden oluşan parlak turuncu-sarı bir girdap olan birikim diski bulunur. Bazen birikim diskinin bazı kısımları kara deliğin içine düşerek gökbilimcilerin gözlemleyebileceği ve belgeleyebileceği görünür parlamalara neden olur.
Bir kara deliğin hayali merkezine ilişkin ilk görüşünüz, Interstellar'ın Matt McConaughey'nin karakterinin oradaki zifiri karanlığa gömüldüğü heyecan verici sahne olabilir. Yeni çizgi filmde hiçbir Hollywood yıldızı yer almıyor. Ana karakteri Güneş'in kütlesinin 4,3 milyon katı kütleye sahip süper kütleli bir kara deliktir.
Astrofizikçi Jeremy Schnittman, “İki farklı senaryoyu simüle ettim; biri cesur bir astronotun yerini alan kameranın olay ufkunu ıskaladığı ve sapanın geri çıktığı, diğeri ise sınırı geçerek kaderini belirlediği yer” dedi. NASA'nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi'nde, bir ajansta öğle yemeği.
Kara delikleri görüntüleyebilsek de (Event Horizon Teleskobu onların gölgesini ilk kez 2019'da gözlemledi ve bunu 2022'de galaksimizin merkezindeki kara deliğin görüntüsüyle takip etti) onları görüntülemek çok zordur, bu nedenle bilgisayarla Simülasyonlar astrofizikçilere böylesine kütleçekimsel bir deve yaklaştığınızda ortaya çıkan karmaşık fizik açısından daha iyi bir görüş sağlıyor.
Açıklamaya göre, tipik bir dizüstü bilgisayarın animasyonu oluşturması on yıldan fazla zaman alacak, ancak NASA Goddard'ın Discover süper bilgisayarı, işlem gücünün yalnızca %0,3'ünü kullanarak görevi beş günde tamamladı.
Açıklamada, görselleştirmenin kameranın kara delikten yaklaşık 400 milyon mil uzakta olmasıyla başladığı ve izleyici nesneye yaklaştıkça, uzay-zamanın kara delik tarafından çarpıtılması nedeniyle görüntüdeki her şeyin giderek daha fazla çarpıtıldığı belirtildi. Schnittman, karşıya geçtikten sonra 13 saniyeden daha kısa bir sürede unutulmaya doğru genişlediğini veya spagettiye dönüştüğünü söyledi.
Thomas Daniel Bellingham'ın “Tidal Force”, Digital Juice'un “Memories” ve Eric Jacobson ile Lorenzo Castellarin'in “Path Finder” şarkılarından oluşan müzik, anı karşılıyor. Melodiler sanki Daft Punk, Hans Zimmer ve Runescape müziğinin bestecileri son bir dans için bir araya gelmiş gibi geliyor.
Açıklamada, spagetti açısından bakıldığında izleyicinin kara deliğin merkezindeki tekilliğe ulaşmak için yalnızca 79.500 mil (128.000 kilometre) yol kat etmesi gerektiği, kara deliğin içinde neredeyse anında gerçekleşen bir yolculuk olduğu belirtildi.
Aşağıdan izleyin:
Resim: iStock
