Türkiye seçimleri Körfez bölgesi için neden önemli?

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın açıklamasını taşıyan birçok siyasi ilişki arasında Körfez ile ilişkiler benzersiz bir konuma sahiptir. Erdoğan’ın yönetimi altında Türkiye, BAE ile zorlu rekabeti ve müteakip işbirliğini, Suudi Arabistan ile önemli bir tarihi ilişkiyi (son yıllarda kötüye giden ve ancak son zamanlarda yeniden rayına oturtuldu) ve Katar ile gelişen, stratejik odaklı bir ilişkiyi yönetti. . Türkiye’nin genişlemesi çok yönlüdür bağlantı Başlangıçta iki bölge arasında paylaşılan ekonomik dinamizmin ve Erdoğan’ın önemli Körfez liderleriyle kişisel dış politikayı yönetme tarzının bir ürünü olan Körfez, Türkiye’nin Haziran 2023’te yapılması planlanan cumhurbaşkanlığı ve parlamento seçimlerinde tehlikede olabilir.

Ülkenin artan ekonomik sorunları ve Erdoğan’ın artan popülaritesi ile Türk muhalefeti yaklaşan seçimlerde hükümeti kontrol etmeye çalışırken ivme kazanıyor. Ülke, artan milliyetçilik, yabancı düşmanlığı ve Arap karşıtlığıMuhalefet, Türkiye’nin Körfez ile ilişkisini yeniden gözden geçirme sözü verdi.

Muhalefetteki Cumhuriyet Halk Partisi’nin (CHP) genel başkanı ve Ortak Muhalefet Bloku için potansiyel bir cumhurbaşkanı adayı olan Kemal Kılıçdaroğlu şunları söyledi: Soruşturmayı yeniden aç Suudi gazeteci Jamal Khashoggi’nin öldürülmesinde iktidarı ele geçirirse. Aynı şekilde Erdoğan’ın Abu Dabi ile anlaşma girişimlerini eleştirdi ve onu yeniden seçilmesini finanse etmek için para arayan bir “dilenci” olarak nitelendirdi. Katar ile ilişkilerde CHP’nin hükümeti, Katar’ın stratejik açıdan önemli Türk varlıklarını satın almasına rıza göstermekle suçlama konusunda uzun bir geçmişi var.

Kılıçdaroğlu, hükümetin hem BAE hem de Suudi Arabistan ile ilişkileri yeniden kurma girişimine oldukça şüpheci yaklaştı. Partisi, hükümeti ekonomik çıkar için önceki pozisyonlarından vazgeçmekle ve Türkiye’nin prestijini zedelemekle suçlayarak, yakınlaşmanın mahiyetini sorguladı. Türk muhalefeti operasyonu, kasıtlı bir dış ilişkiler stratejisinin parçası olarak değil, Erdoğan’ın yeniden seçim kampanyasından yararlanmayı amaçlayan işlemsel olarak görüyor.

Bağlamda Arap karşıtlığı

Muhalefet, kısmen Suriyeli mültecilerin artması ve yerel ekonomik koşulların kötüleşmesi nedeniyle Arap karşıtı duyguların artmasının yanı sıra, Körfez’e karşı şüpheci bir dünya görüşünü, nüfusun ezici göçmen nefretiyle birleştirdi ve Türklerin yakında bir Müslüman olacağı iddialarını teşvik etti. ülkedeki azınlık onların ülkesi. Arap Körfezi ülkelerinden gelen göçmen ve turist sayısı artıyor karışık Her ikisi de birbirleriyle, özellikle pandemi kısıtlamalarını sona erdirmeye yönelik ilginin yeniden arttığı İstanbul ve Karadeniz gibi popüler bölgelerde “Türklüğün” korunmasına yönelik tehditler olarak görülüyor. Başlangıçta marjinal siyasi hareketler tarafından yönlendirilen bu yabancı düşmanlığı duyguları, CHP’nin ve muhalefetteki diğer partilerin siyasi gündemini şekillendirmeye yardımcı olma noktasında kitleler arasında artan bir çekicilik buluyor.

Dahası, kolektif “Arap” çoğu zaman Türk milliyetçiliği kavramında daha büyüktü. Bu önyargı, retoriği Arap dünyasını sıklıkla geri ve son derece muhafazakar olarak tanımlayan ülkenin eski laik seçkinleri tarafından pekiştirildi. CHP, büyük ölçüde Türkiye’nin en yakın coğrafi bölgesini, kaçınılması gereken ve yalnızca gerektiğinde ilgilenilen bir alan olarak görüyor. Ortadoğu ile ilişkilerin gereksiz olduğu düşünülüyor ve partinin adayı Kılıçdaroğlu’nun yaklaşan cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Erdoğan’ı kazanması halinde Türkiye’nin bölgedeki politikasına yansımaları olabilir.

Ne değişebilir?

Körfez ile bağların güçlendirilmesi, Türkiye’nin Batı ile genellikle iç siyasetin yerini alan kurumsal çerçevelere bağlı olan uzun süredir devam eden ilişkisinin aksine, büyük ölçüde Erdoğan’ın kişisel çabalarının bir ürünü. Erdoğan, Türkiye’nin Körfez’e yönelik politikasının – Birleşik Arap Emirlikleri ve Suudi Arabistan ile rekabetin yanı sıra son yakınlaşmanın – hamisi oldu. Bu nedenle, güçlü ticari bağlar dışında, bu tür kararları caydırabilecek çok az kurumsal çerçeve olduğundan, muhalefet liderliğindeki hükümet ilişkilerin gidişatını kolayca değiştirebilir. En azından, Türkiye’de yeni bir hükümet, iki taraf arasında çok fazla yayılma kaybına yol açabilecek geri çekilme sürecini tetikleyebilir.

Kapatılıp Suudi mahkemelerine devredildiği için Kaşıkçı davasının yeniden açılması hukuken imkansız olsa da, böyle bir girişim Kılıçdaroğlu hükümetinin Erdoğan’ın dış politikasından kopması için destek toplayabilir. Böyle bir karar, Kaşıkçı davasının aktarılmasının iktidar partisi içinde bölünmelere neden olduğu söylendiği için Erdoğan’ın eski müttefikleri arasında da destek bulabilir. Eski Başbakan Ahmet Davutoğlu gibi eski Erdoğan taraftarları-muhalefet figürleri, Kaşıkçı’yı öldüren Suudi ajanların yeniden yargılanması için benzer duyguları dile getirdiler. Böyle bir önlem, gerçek eylem için yasal engelleri aşsın ya da aşmasın, Ankara ile Riyad arasında başka bir büyük çatlak yaratabilir.

BAE ile ilişkiler, büyük ölçüde Erdoğan ve Muhammed bin Zayed’in rekabetlerini aşmak için ortak çabaları nedeniyle daha az çekişmeli ve dolayısıyla daha az savunmasız görünüyor. Bununla birlikte, Erdoğan destekçilerinin daha önce Abu Dabi’nin başarısız 2016 darbe girişiminde suç ortağı olduğu yönündeki iddialarıyla BAE, Türkiye’nin iç siyasi söyleminin ortak bir özelliği oldu ve şimdi CHP saflarında artan bir çekiş buluyor. Böylece Kılıçdaroğlu, cumhurbaşkanı seçilirse liderlik düzeyinde bu tür iddiaları yeniden gözden geçirebilir. Ayrıca, BAE’nin insansız hava aracı üretimi gibi Türk ekonomisinin stratejik açıdan önemli sektörlerine dahil olma arzusu da gerilimi artırabilir. Kılıçdaroğlu, hükümetinin, Abu Dabi’nin Erdoğan ile müzakere ettiği hiçbir savunma sözleşmesini yerine getirmeyeceğini, Türk ekonomisinin hayati sektörlerinde Körfez etkisi fikrine yönelik temel bir şüphecilikten kaynaklanan bir konum olduğunu zaten belirtti.

Belki de Türkiye’nin Katar ile stratejik yönelimli ilişkisi, Erdoğan’ın olası seçim yenilgisinden en çok zarar görecektir. Muhalefet hükümeti, Katar’daki Türk askeri varlığını sürdürmeye meyilli olmayacak ve harekatın ölçeği azaltılabilir veya tamamen ertelenebilir. Muhalefet milletvekilleri, Türk kuvvetlerinin 2017’de Katar’a konuşlandırılmasına başlangıçta karşı çıktılar ve askeri üssün kurulmasının arkasındaki nedenleri sorgulamaya devam ettiler. Ayrıca, bölgesel ilişkilerde güçlü işbirliği ve ortak stratejik hesaplar, yeni Türk hükümetinde yürütme iradesinin olmaması nedeniyle yorulabilir, çünkü şu anda bu ilişkiler Erdoğan ile Katar Emiri arasındaki yakın ilişkinin bir ürünüdür. Türkiye’de bir hükümet değişikliği olması durumunda, Katarlı yetkililer Erdoğan’ın yerine geçen kadroların ilişkiyi daha da güçlendirmeye pek ilgi göstermediğini görebilirler.

Daha geniş bir düzeyde, popülist hissiyatı kabul etmek ve desteklemek için, muhalefet hükümeti Türkiye’nin vize politikalarını ve yabancılara gayrimenkul satışını yeniden gözden geçirebilir – ülkede yükselen yabancı karşıtlığı nedeniyle giderek tartışmalı hale gelen iki konu. . Körfez vatandaşlarına gayrimenkul satış soruşturmaları açılabilir, vize ayrıcalıkları iptal edilebilir. Bu da Körfez başkentlerinden ilişkilere zarar verebilecek ve turizm hacmini azaltabilecek bir yanıt gerektiriyor.

Ankara ve Körfez başkentleri arasında bir yıllık uzlaşma çabalarının ardından yaklaşan seçimler, yakın zamanda restore edilen ilişkilere gölge düşürme tehdidinde bulunuyor. Erdoğan yaklaşan seçimlerde bocalarsa, Körfez ile ilişkilerin Türkiye iç bağlamında siyasallaşması, dış ilişkilerin popülist siyasetin yol açtığı yıkımdan sağ çıkabileceği ilkesini test edecek.