Zar atılmasıyla karşı karşıya kalan Türkiye, Ukrayna'ya giden İngiliz gemilerinin İstanbul Boğazı'na girişini engelliyor

Cumhurbaşkanı Erdoğan Aralık ayında Atina'ya hızlı bir ziyaret yaptığında endişe verici derecede çatışmacı değildi; ancak geçtiğimiz yıl durum böyleydi. Türkiye cumhurbaşkanı önümüzdeki yıl İngiliz Kraliyet Donanması mayın avcılarının ve saldırı teknelerinin Karadeniz'e girişini yasaklayarak sessiz bir ses çıkarıyor. Bu, İngiltere'nin iki gemi bağışladığı Ukrayna'ya daha az deniz desteği anlamına geliyor.

Bu hamle, Batı'nın artık Orta Doğu'daki savaşla meşgul olduğunu ve Türk coğrafyasına daha az odaklandığını iddia eden Sayın Erdoğan'ın cesur bir zar atışı. İki kıtaya yayılan bir ülke için coğrafya her şeydir. Ankara, İsrail'e saygı duymayan, Hamaslı teröristlere yardım sağlayan, kendisini Rusya ile Ukrayna arasında arabulucu rolünde gösteren küstahça davranıyor.

Türk Boğazları ise Karadeniz'i Akdeniz'e, oradan da dünyaya bağlar. Ege Denizi'nde, Marmara Denizi'nin ucunda yer alan ve Gelibolu Boğazı olarak da bilinen Çanakkale Boğazı'na gemilerin girmesine kimse engel olmuyor. Üretilen Deniz Katılaştırması veya MMS, elbette İstanbul şehir merkezinden geçen dar Boğaz Boğazı'nda başlar.

Ukrayna'nın kara savaşı şu anda bir nevi çıkmaza girmiş olsa da, savaş halindeki ülke, kendine ait çok fazla donanması olmamasına rağmen deniz cephesinde daha büyük bir başarı elde etti. Ukrayna, cephaneliğinde bulunan uzun menzilli hassas güdümlü füzeler ve deniz insansız hava araçları sayesinde gol atmayı başardı. Büyük isabetler Karadeniz'deki Rus filosunda.

Ancak uzun vadede Kiev, kuvvetlerini yerleşik Rus savunma hatlarının arkasına yerleştirmek istiyorsa, bunu Kırım'da ve aynı zamanda Ukrayna'nın Karadeniz kıyısında işgal ettiği hemen hemen her yerde kıyı operasyonları yoluyla yapması gerekecek. birlikler. Rus kuvvetleri. Hava koruması F16'lar tarafından sağlanabilse bile bunun yeterli olmayacağı yaygın olarak kabul edilmektedir. Birçoğu yakın zamanda İngiltere'de eğitim gören Ukraynalı denizcilerin savaşa atılmak için denizden dönmeleri gerekecek.

Görünüşe göre bunu anlamayabilirler. Türkiye, 1936'dan bu yana yürürlükte olan ve savaşan tarafların savaş gemilerinin savaş zamanlarında Türk Boğazlarından geçişini önemli ölçüde kısıtlayan Montrö Sözleşmesi'ne uyma konusunda ısrar ediyor. Bunun tersine, sivil gemilere “tam geçiş özgürlüğü” tanınıyor.

Türkiye'nin anlaşmaya olan bağlılığı konusunda ne kadar ciddi olduğunun bir göstergesi olarak, Türk Savunma Bakanlığı yetkilileri Perşembe günü alışılmadık bir adım atarak Türk basınında yer alan, İngiliz menşeli mayın arama gemilerinin Ukrayna sularına girmesine izin verdikleri yönündeki iddiaları kamuoyu önünde yalanladı. Boğaziçi Boğazı.

Hükümet yanlısı Türk gazetesi için düzenlenen basın toplantısında özgürlük Bu yetkililer, “Savaşın başından bu yana durumu savaş olarak nitelendiren ve fiili önlem alan ilk ülkenin Türkiye olduğunu” belirttiler. …Bu çatışmadaki tarafsız konumumuzu zedeleyecek iddiaları şiddetle reddediyoruz.

Bu da bizi Atina'ya geri getiriyor. Batı'da herhangi biri, Türkiye'nin bir NATO üyesi olarak neden Ukrayna'yı isteyerek askeri varlıklardan mahrum bıraktığını merak ederse, ilk önce Türkiye ile bir başka NATO üyesi olan Yunanistan arasındaki gergin ilişkiye bakabilir.

Atina ile Ankara arasında işler şu anda sessiz olabilir, özellikle de Sayın Erdoğan'ın Aralık ayındaki cazibe saldırısının ardından, ancak ister yasadışı göç, ister Akdeniz'deki enerji hakları olsun, Türkiye'nin ortalığı karıştırması fazla bir şey gerektirmiyor. veya Bölünmüş Kıbrıs.

Ayrıca elbette Moskova bağlantısı da var; tarihsel yakınlıktan ziyade karşılıklı ticari çıkarlardan kaynaklanan bir nezaket. Rus turistler Türk plajlarını çok seviyor. Moskova zaten yatırım yaptı 20 milyar dolar Yeni bir Türk nükleer santralinde. Dolayısıyla Türkiye'nin, Bakan Blinken'in ve bazı Avrupalıların (hepsi olmasa da) periyodik olarak başarılı olarak nitelendirdiği Rusya'ya karşı yaptırımlar paketini imzalamaması şaşırtıcı değil.

Bu entrika, kısmen Bay Putin'in kişiliğindeki Türk cumhurbaşkanının, gizemi daha kurnaz Osmanlı padişahınınkinden daha büyük olan bir oyuncuyla karşı karşıya olması nedeniyle daha da karmaşık hale gelmiş olabilir. Türkiye artık önünüzde durmuyor İsveç'i görüntüle NATO'ya katılmak. Ancak kuzey kanadın Rusya'ya karşı güçlenmesiyle güney kanatta durum farklı. Sayın Erdoğan, Sayın Putin'e üstünlük sağlayabileceğini sanıyorsa yanılıyor olabilir.

Ortadoğu'nun tamamı sürekli ve tehlikeli bir değişim halinde, ancak bir grup Hizbullah teröristine bölgeden çekilmeleri için baskı yapılabilirse, İsrail sınırıZamanla İngilizlerin ya da Amerikalıların, efsanevi Türk Boğazlarından daha fazla gemi geçirmek için birkaç adayı devreye sokmaları ihtimali yüksektir.

Boğaz anahtardır. Bunu kim kontrol ediyorsa, Akdeniz'e giden kapıyı uygun gördüğü şekilde açabilir veya kapatabilir; peki Rusya Devlet Başkanı'nın Akdeniz'i bizzat istismar etmesini kim veya ne engelleyebilir? Bay Putin için bu bir sonraki “özel askeri operasyon”, filo aksasa da durmasa da onun istek listesinde olabilir. Bu, Türkiye ve bölgedeki herkes için savaş anlamına geliyor.